Zum Nikolausabend

Hl. Nikolaus von Martin Schongauer, um 1475

Wij vyeren heden, 
Na d'oude seden,
Der Katholijcker Kercken;
Tot Godes Glory,
De goe memory
En d'aenghename wercken
Van Nicolaes, den vriend
En knecht des Heeren.
Komt al die Godt bemindt
Komt die de deucht besindt
Want hier is't dat men vindt
Van beyde' te leeren

Van d'eerste jaren,
(Naar ons verclaren
De sekerste getuyghen)
Heeft hy de lasten
Van 't Christen vasten
Beoeffend oock in 't suyghen.
Want siet, het soete lam,
't Welck t'and'ren tijden
Sijn noodigh voedsel nam,
En soogh maer eens de mam
Zoo dick den Vrydagh quam,
Om Christus lijden.

Ja 's Woensdaeghs mede,
Om d'eyghe reden,
Hoe seer hy quam te dorsten
Zagh m'hem versterven,
Zagmen hem derven
Sijn moederlijcke borsten,
Tot dat nu was geswight
De strael der Zonnen.
Die 'n werdt hier niet gesticht
In een soo vroeghen licht?
Gaet voort O heyligh wight!
G'hebt wel begonnen.

Joannes Stalpart van der Wiele (Hubert Waelrant)